Strona:Wiktor Hugo - Nędznicy cz2.pdf/370

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Nagle uczuł nad głową huk, jak uderzenie piorunu.
To ziemia rzucona łopatą na trumnę.
Drugi raz spadła ziemia.
Zatkała się jedna z dziurek, któremi oddychał.
Trzeci raz spadła ziemia.
Potem czwarty.
Bywają rzeczy silniejsze od najsilniejszego człowieka. Jan Valjean zemdlał.