Strona:Wesoła wigilja.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
— 13 —
Wicio.

A to się matuś śmiać z niego będzie... gdy tę zabawkę w wilję posiędzie!..

Zbyszek.

A dawaj sobie, Stachu kochany, koniki, pieski, swoje ułany!.. Za wszystko matuś ci podziękuje i w buźkę szczerze cię ucałuje!

Mania.

Więc uradzono! kupimy ramy, dla swej najdroższej, najmilszej mamy!..

(Wbiega Marysia).
Marysia.

Proszę do stołu! Na obiad proszę! Już zupę z wazą zaraz przynoszę!.. (Wybiega).

(Dzieci wychodzą).