Strona:Wacław Sieroszewski - Na wulkanach Japonji.djvu/17

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

czyny, śledzą uważnie za postępem swych nadziei. Kiedy okaże się, że jeden jedyny kwiat zwyciężył, wybrany posyła swatów.
Klimat Japonji wilgotny, pełen słońca sprawia to, że rośliny nigdzie nie rozwijają się tak pięknie, nigdzie nie dosięgają tak wspaniałych kształtów, jak w Japonji. Dosyć spojrzeć na takie drzewa, jak kamforowe, ten gejzer roślinny, wytryskujący wysoko, rozlewający się szeroko potężnemi konarami, zdobnemi w złoto-zielone liście. Lasy tamtejsze bogate są w drzewo budowlane, jak w cyprys-hinoki, z którego buduje się świątynie. Hinoki ma przedziwnie złotawą barwę i tę własność, że nie toczą go i nie niszczą robaki.
Lecz jedną z najważniejszych roślin, które odgrywają w życiu Japonji wielką rolę, jest bambus, roślina niezwykle pożyteczna, towarzysz i przyjaciel wieśniaka japońskiego. Liczne są jego odmiany, od cienkich, używanych na laski prętów, aż do masztów wysokości kilkunastu metrów a grubości nogi człowieka.
Bambusy w ogromnej ilości hodowane są w Japonji i rosną dziko. Te bambusy wielkich rozmiarów posiadają niezmiernie doniosłe znaczenie w gospodarstwie japońskiem: służą na słupy budowli gospodarczych, przepołowione używane są na rynny, do odprowadzania wody płynącej z gór, do zraszania pól i osusza-