Strona:Wacław Gąsiorowski - Zginęła głupota!.pdf/14

chodził wielkimi krokami, nie mogąc się uspokoić.
 Skaranie istne! Ten... ten prostak zwątpił. Zwątpił o jego sile, podczas gdy na giełdzie dość mu się skrzywić, aby najlepszy papier kark skręcił! Oczywiście Jan gra. Mniejsza, że wypytuje go codzień o kursa, można mu rzucić kość do ogryzienia! Ale spotkać się z krytyką?...
 Po chwili pan Hilary macha ręką niedbale.
 — Niechaj go tam! Zobaczymy później, a teraz do interesów!
 W gabinecie wychudła postać Herszkowicza pochyla się z lekka przed pryncypałem. Światowidzki siada przy biurku i, studząc niecierpliwie łyżeczką filiżankę kawy, spogląda na swego przybocznego sekretarza pytającym wzrokiem.
 — No?
 — Oto papiery.
 — Aha! I cóż?
 — Niezałatwione prośby... referat w sprawie syndykatu zbożowego, projekt porządku dziennego rady zarządzającej Towarzystwa ubezpieczeń od wypadków... rachunek kasy, wykaz papierów publicznych i listy o wsparcia...
 — Tak, tak! To niezałatwione wczoraj... ale... ale... daj pan dzisiejszą pocztę.