Strona:Władysław Sterling - Dziecko histeryczne.pdf/26

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

twórcą fałszywych denuncjacyj i oskarżeń. Oskarżenia takie obracają się zazwyczaj z upodobaniem w dziedzinie fantazji płciowej i dotyczą najczęściej osób, odgrywających rolę w życiu dziecka: nauczycieli, księży, lekarzy, kolegów i t. p. Nie ulega wszakże wątpliwości, że w tego rodzaju fałszywych oskarżeniach i denuncjacjach odgrywać może znaczną rolę chorobliwie wybujała wyobraźnia, stwarzająca rzekome przeżycia, w które dziecko samo zaczyna wierzyć. Materjału do tego rodzaju wytworów kłamliwych dostarczają dziecku zniekształcone wspomnienia, zbudowane z zabarwionych fantastycznie i przeinaczonych wspomnień rzeczywistych, a w znacznym stopniu również i marzenia senne. W innych wypadkach natomiast wrzekome przeżycia dzieci polegają wyłącznie na omamach pamięci i nie czerpią żadnego materjału z rzeczywistości, przyczem dziecko zupełnie nie zdaje sobie sprawy, że wszystkie wypowiedzi jego są tu tylko wytworem wyobraźni. Taki jest mniej więcej mechanizm psychologiczny kłamstwa histerycznego, w którem dziecko nie odróżnia rzeczywistości od fantazji i w którem komponenty seksualne odgrywają rolę bardzo doniosłą. Szczególne natężenie kłamstwa histerycznego powoduje stany, zbliżone do t. zw. pseudologji fantastycznej, z którą spotykamy się na terenie psychopatji ustrojowej.
Rozwój intelektualny dzieci histerycznych zazwyczaj bywa dobry. Wiele z nich uchodzi nawet za wyjątkowo uzdolnione. Naogół jednak cechuje je podczas nauki obok błyskotliwości sfery kojarzeniowej pewna powierzchowność myślenia, a zwłaszcza daleko posunięty stopień roztargnienia psychicznego. Jednakże, pomimo długiego trwania sprawy chorobowej, nigdy nie dochodzi tam do otępienia umysłowego, które tak często bywa ostateczną konsekwencją padaczki dziecięcej. W zachowaniu się i w usposobieniu bywają dzieci histeryczne kapryśne i nieobliczalne, w stosunku do rodzi-