Strona:Władysław Stanisław Reymont - Krosnowa i świat.djvu/320

 — Powiada — Polska wolna i każdy wracać powinien.
 — Wolna! wolna! Niech się kto tą wolnością naje i odzieje. Kościół potrzebuje restauracji, są jeszcze długi za postawienie szkoły, i któż je zapłaci? Przecież to wszystko za polskie pieniądze, i skoro naszych braknie, zabiorą jak swoją Ajrysze. Nie odmawiam, ale później, jak w Polsce skończy się wojna i ustalą się porządki. Teraz tam bieda, mało to im teraz posyłamy?
 — My przecież z pustemi rękami nie pojedziemy.
 — Otóż to, dopóki będą dolary, to i ojczyzna będzie wam rada.
 Skinął jej głową i poszedł w głąb mieszkania.
 Merka wróciła do domu bardzo zgryziona, bo jeśli sam ksiądz tak mówi, to musi być prawda. Wystąpiła też z temi racjami do męża, ale Michał ani chciał słuchać i, srodze na nią rozgniewany, krzyknął.
 — A nie chcesz, to sam pojadę, dam sobie radę i bez ciebie! — Przestraszył się jed-