Strona:Władysław Orkan - Z tej smutnej ziemi.pdf/79

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Ty wówczas, rękę kładąc na ramieniu
Mojem, śląc ku mnie swe spojrzenie miłe,
Powiesz: Bądź silny! — i obudzisz siłę...
Bo, czerpiąc moce w twem jasnem spojrzeniu,
Dając hart stalny mego serca strunom.
Pójdę sam przeciw grzmotom i piorunom!
Ale najdroższa... Ty pójdziesz w świat ze mną
Na dolę jasną i niedolę ciemną?