Strona:Władysław Abraham - Organizacja Kościoła w Polsce do połowy wieku XII.pdf/66

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

z Ottonem III. w drogę do grobu św. Wojciecha. Ostateczne zorganizowanie nowej prowincyi kościelnej i oznaczenie granic dyecezyj nastąpiło dopiero na zjeździe gnieźnieńskim w marcu r. 1000[1], w czasie którego odbył się zarazem i synod kościelny, gdyż Ottonowi towarzyszyli kardynałowie[2], widocznie w charakterze legatów[3] Sylwestra, a zapewne i przedstawiciele episkopatu niemieckiego wraz z Gizilerem. Po intronizacyi Gaudentego, odbył się także akt konsekracyi biskupów nowo utworzonych stolic: Poppona dla Krakowa, Jana dla Wrocławia i Niemca z okolic Merseburga, Reinberna, dla

    przed słowa »S. Adalberti«: słowa »ecclesiæ«, a nie jak proponuje Zeissberg (Ueber die Zusammenkunft l. c. str. 324 uw. 42) słowo »germanus«.

  1. Dnia 15. marca r. 1000 wystawił Otto III. na rzecz Hieronima biskupa Vicenzy, który również w Gnieźnie musiał być obecny, przywilej. Miejsce wystawienia oznaczono »Actum in Scavania in civitate Gaemi ubi corpus beati Martyris... (Adalberti) quiescit«, zob. Stumpf, Regesta Nr. 1213.
  2. Thiethmar IV. 28. »Sed cum Ratisbonam veniret Otto a Gebehardo, eiusdem ecclesiæ antistite, magnifico honore susceptus est, comitantibus secum Ziazone tunc patricio et Robberto oblacionario cum cardinalibus«. O synodzie, który się miał wtedy w Gnieźnie odbyć wspominają Annales Altahenses i Hildeshemenses, (MP. II. str. 762) i Vita Meinverci ep. Paterbrunensis, c. 7. (MG. SS. T. XI. str. 109).
  3. Podobnie jak przy utworzeniu biskupstw w Brandenburgu i Havelbergu legat Marino de Bomarzo (Mon. Germ. Diplomata Ottonis I. Nr. 76 i 105, Dokumenty fundacyjne biskupstw w Havelbergu i Brandenburgu). Również przy intronizacyi pierwszego arcyb. magdeburskiego i konsekracyi jego suffraganów, byli obecni legaci papiescy, jak się to okazuje z dokumentu Ottona I. z r. 968, (ibid. Nr. 366). »Ne vero hec eius electio vel inthronisatio futuris quod absit temporibus, aliquorum valeat invidia molestari, tres ab illo episcopos: unum Merseburgu, alterum Citice, tertium Misne in presentia legatorum domini pape et vestra volumus ordinari«.