nigdy do Czech nie należał[1], tudzież, że zajęcie jego przez Polskę miało miejsce znacznie wcześniej, jeszcze przed r. 984[2]. Pominąwszy widocznie sfałszowany przywilej biskupstwa praskiego, nietylko Kozmas[3], lecz i podania Al-Bekriego[4] przemawiają za tem, że Kraków znajdował się w posiadaniu Czech, okoliczność ta więc powinna uchodzić za udowodnioną. Fakt zaś, że Włodzimierz W. odebrał »Lachom« w r. 981. grody Czerwieńskie, a w r. 993 wyprawiał się na Chrobatów[5], wcale nie przemawia za tem, że ziemie te Mieszko mógł zdobyć dopiero, posiadając ziemię krakowską i sandomierską. W tych ziemiach wówczas najprawdopodobniej panowali książęta szczepowi i z nimi to Włodzimierz W. wojował. I ziemia krakowska jak i wiślicka musiały posiadać swych książąt, którzy raz pod zwierzchnictwem czeskiem, to znowu polskiem pozostawali, a gdy nie posiadamy bliższej wskazówki, coby miało oznaczać owo »regnum« przez Mieszka Czechom zabrane[6], musimy w przybliżeniu do daty Kozmasa, który twierdzi, że Mieszko zajął Kraków w r. 999, wnosić, że
- ↑ Małecki, Rozgląd w dziejach wewnętrznych pierwotnej Polski. Przewodn. nauk. i liter. r. 1875. T. I. str. 195.
- ↑ Kętrzyński, Biskupstwa l. c. str. 613.
- ↑ I. 34.
- ↑ Co do czasu, kiedy Ibrahim ibn Jakób bawit na dworze Ottona, różne sądy są reprezentowane. Wedle Kuniga miało to miejsce w r. 973., wedle de Goeje w r. 965. Ponieważ Ibrahim wspomina o ks. Obotrytów Nakonie, który około r. 955. z Niemcami staczał walki, przeto zdaje się, że data bliższa tego czasu byłaby prawdopodobniejszą. Pisarze niemieccy jak Wigger, oświadczają się za r. 973. (Zob. Giesebrecht Gesch. der deutsch. Kaiserzeit V. Aufl. I. Nachträge str. XXIII. i XXIV.).
- ↑ Latopis Nestora (MP. I. str. 624 i 668). Zob. Papée w Kwartalniku hist. zeszyt II z r. 1890. str. 376.
- ↑ Thiethmar IV. 9.
