znaleziono posążek prawdopodobnie bóstwa pogańskiego[1], być może więc, że tam było także siedlisko kultu, i że tam stała świątynia, na zwaliskach której Jordan, jeden z pierwszych u nas kościołów zbudował i poświęcił. Do budowy na wspomnianym Ostrowie użyto wyjątkowo kamienia, a sądząc z okazałości pozostałych ruin, sięgających wedle badań archeologicznych, czasów Mieszka i Dobrówki[2], możnaby wnosić, że tam stał także dworzec pary książęcej, a obok niego pierwotna siedziba pierwszego Polski biskupa. I w Gnieźnie rychło stanęła okazała świątynia, w której syn Mieszka złożył ciało św. Wojciecha[3]. Rozwijający się Kościół polski ożywiały coraz to ściślejsze stosunki z Kościołem niemieckim, zwłaszcza saskim, spowodowane — bez względu na pochodzenie pierwszych missyonarzy lub Jordana, danymi warunkami politycznymi i ciągłem oddziaływaniem dzielnicy saskiej na Polskę. Nadto jeszcze za życia Dobrówki i w Czechach na nowo założonej za jej pono przyczynieniem[4] stolicy praskiej zasiadł mnich saski z Magdeburga i stąd więc szły wpływy saskie, wzmocnione później małżeństwem Mieszka z Odą, mniszką z saskiego klasztoru. Kronikarz saski nie tai, że sobie wówczas wiele z tego małżeństwa obiecywano i dlatego przymknięto oczy na jawne pogwałcenie ślubów zakonnych[5].
- ↑ Zapiski archeologiczne poznańskie T. I. Poznań 1890. str. 33.
- ↑ M. Sokołowski, Ruiny na Ostrowie jeziora Lednicy l. c. str. 265.
- ↑ Passio S. Adalberti (MP. I. str. 156) »ac in basilica, quam Misico, bonae vir memoriae, domino fabricanerat, reuerenter collocavit«.
- ↑ Rocznik Traski (MP. II. str. 828) »974 ecclesia Pragensis primo cepit habere episcopum Dethmarum nomine ex ammonitione Dobravce«.
- ↑ Thietmar IV. 36.
przyjęły, jeszcze w r. 1092 musiano w całym kraju tępić pogaństwo (Kronika Kozmasa ks. III. c. 1.).