Strona:Władysław Abraham - Organizacja Kościoła w Polsce do połowy wieku XII.pdf/35

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

w missyach, to tylko na północy za przykładem Korbejczyka Ansgara[1].

Najwięcej przekonywującym byłby może dowód oparty na wezwaniach najdawniejszych naszych kościołów. Katedra poznańska nosiła wezwanie św. Piotra i Pawła, Kruszwicka św. Piotra, później nadto św. Wita i miała posiadać relikwie z Korbei[2], katedra gnieźnieńska a prawdopodobnie kościółek przez Mieszka jeszcze zbudowany, wezwanie św. Trójcy i św. Wita[3]. Otóż św. Piotr był patronem Korbei Starej, św. Szczepan i Wit Nowej. Wezwanie św. Piotra i Pawła było bardzo pospolite i do niego trudno przywiązywać większą wagę. Z kościołów Polsce pobliskich wezwanie to nosiły: klasztor magdeburski, katedra w Aldenburgu, Bambergu, w Brandenburgu, Kolonii, Ratysbonie a i kościół w Fuldzie, w wezwaniu jednak św. Wita wpływ Korbei mógłby się uwidocznić. Lecz zapiska, z której czerpiemy wiadomość pewną o pierwotnym tytule katedry gnieźnieńskiej, znajdująca się w Roczniku Sędziwoja z Czechła pod r. 970 »fundata est ecclesia Gnesnensis metropolitana in honorem S. Trinitatis et S. Viti ordinante hec omnia christianissima principe Dobrochna« wskazuje raczej na wpływ bliższy Dobrówki. W Pradze jeszcze

  1. O tem, że z Korbei szli missyonarze do Polski, wspomina również autor artykułu Benedyktyni w Polsce w Encyklopedyi kościelnej (II. str. 157) powołując się na Genebrarda Chronografia lib. IV. W dziele tem jednak (wydanie Parisiis 1579), które co do swych wiadomości wcale krytycznem nie jest, niczego podobnego nie znaleźliśmy.
  2. Komarnicki, O biskupach kruszwickich (Bibl. warsz. z r. 1857 T. IV.) str. 693, powołuje się w tym względzie na Niesieckiego i Długosza.
  3. Rocznik Sędziwoja z Czechła (MP. II. str. 872 przypisek).