Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
I stoi wciąż i prosty lud
Melodją swą kołysze,
Prostaczek wierzy w pieśni cud
I słuch zatapia w ciszę...
I słyszy w niej znajomy głos,
Na sercu składa ręce,
I czuje, że przyszłości los
W serdecznej lśni piosence.
Serdeczna pieśń puka do chat
I zbiera tam słuchaczy,
I z wszystkich bólów, cierpień, strat,
Cudną przyszłość tłómaczy.
Serdeczna pieśń, skrzydlaty ptak
Zna miłość i cierpienie,
Na nowych dni promienny znak
Rozpala swe natchnienie.
Lwów.Szczęsna (Cybulska).
87
|
