Twoje usta — dwu firanek purpurowy szlak:
Między dwiema firankami dziewczę powiedz: Tak. Włosem mię do łóżka przywiąż ukochana: Choć i włos się zerwie, — doczekam do rana.
W głębi serca noszę kryształowe schody:
Schodzi po nich radość, wstępują zawody. Lat dziesięć leżałem w grobie, gdy ziemia spytała mię: Czym cię jeszcze nie zapomniał, a ja rzekłem: jeszcze nie.
6.
CANZUNA SICILIANA.
(G. Pitré: Canti popolari siciliani. I. 48).
Księżyc jest biały, — a ty ciemnolica;
On jest ze srebra, a ty w złoto strojna;
Księżyc nie błyszczy, — tobie skrzy źrenica;
On światło roni, — ty blaskami hojna;
Księżyc się kurczy, — a twój wzrost zachwyca;
Księżyc się ściemnia, — w tobie nic nie gaśnie:
Zatem tyś większa, lepsza od księżyca,
Ty przeciw niemu słońcem jesteś właśnie.
7.
CIURI (STORNELLI) SICILIANI.
(G. Pitre: Nr 662, 684, 657).
Różo w rozkwicie,
Oddaj mi serce swe, ja ci dam życie. Gałązko naci,
Kto bardziej kocha niż ja, próżno czas traci. Gwiazdy płonące,
