Ta strona została przepisana.
kopia artystyczna
PLUS MINUS RÓWNA SIĘ
(time and tide)
pamięci mojej się należy plus
to wielkie wycie buta na księżycu drogi
zimne doświetlne przechodzenie
między jedną północą a trzecią
śród moczopędnych elizejskich kwiatów
w rozpasanym cięciu świata wpław tymczasem:
w źródle lustra
sucha przystań
oglądających rysy
za twarzą
co drugi to cezar
z pompejuszem oka
wycięty na świat
swego miecza
pod farsalos wołowa
co druga to santa
jakby madonna z hejnału
a zakręcona w lok
poczesnej trąbki
składają się na mnie
rozkładają
o szmelcowani przyjaciele minus
poznaję was po błysku wytartego
miejsca na pancerz tuż przy sercu
ciągle macie swoją prawą nogę przy mej prawej
