Strona:Taras Szewczenko - Poezje (1936) (wybór).djvu/38

 Po bratersku?... Nadaremnie

300 

 Szukasz ich na ziemi!

 Jest na świecie dola,
 Ale czy ją znamy?
 Jest na świecie wola,

 Ale czy ją mamy?

305 

 Są ludzie na świecie,
 Srebro-złoto mają,
 Myślałbyś, szczęśliwi,
 A szczęścia nie znają —

 Ni doli, ni woli.

310 

 Znękany, stroskany,
 Wdziewa swe żupany,
 Nawet płakać wstyd mu,
 Bo to pan nad pany.

 Bierzcie srebro - złoto,

315 

 Panowie, bogacze,
 Ja łzy sobie wezmę
 I biedę wypłaczę.
 Zatopię niedolę

 Łzami drobniutkiemi,

320 

 Rozdepczę niewolę
 Nogami bosemi!
 Wtenczas u mnie radość
 I dobrobyt gości,

 Kiedy serce moje

325 

 Buja na wolności.

III

 Krzyczą sowy, śpią dąbrowy,
 Płoną jasne zorze,
 Susły bawią się w burzanach

 Na dzikim ugorze.

330 

 Już usnęli dobrzy ludzie,