Strona:Syfse jeszenim t. 1.pdf/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Wypływem swego proroctwa obdarzył wybrańców swych, którymi się szczyci.

Nie powstał jeszcze w Izraelu żaden prorok podobny Mojżeszowi, któryby widział obraz Jego.

Prawdziwy Zakon nadał Bóg ludowi swemu, przez proroka Swego, powiernika Swego domu.

Nigdy nie przeinaczy Bóg i nie zamieni Zakonu Swojego na inny.

On widzi i zna tajnice nasze, na początku przewiduje koniec rzeczy.

Oddaje każdemu nagrodę, wedle dobrego jego czynu; odpłaca się nieprawemu złem, wedle jego nieprawości.

W końcu dni ześle nam Zbawiciela, by oswobodził oczekujących nadejścia Jego pomocy.

Niechaj będzie błogosławione przez wszystkie wieki imię Jego chwały pełne.

Adon olam. (*) Pan wszechświata, który panował przed stworzeniem wszelkiéj istoty,

Gdy za Jego wolą wszystko się stało, wtedy Królem imię Jego było,

A gdy wszystko ustanie, On sam jeszcze panować będzie wspaniały,

Bo On był, jest i będzie w Swym majestacie.

On jedyny, nie masz drugiego do porównania, do zestawienia z Nim.

Bez początku i bez końca Jego jest moc, Jego władza.

A On mym Bogiem, On wiecznym Zbawicielem, opoką w dolegliwościach i w czasie złéj doli.

On mym proporcem i moją ucieczką, udziałem kielicha pociechy, gdy Go wzywam.

W Jego ręce poruczam duch swój, gdy zasypiam, gdy się obudzam.

A wraz z duchem i ciało swoje; Wiekuisty ze mną, niczego się nie obawiam.

Baruch. Bądź pochalonym Wiekuisty Boże nasz, Królu wszechświata, któryś nas uświęcił Swemi przykazaniami i polecił nam umywanie rąk. (*)