Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/28

rzymskie. Nagrody te proklamował sam podczas igrzysk istmijskich.
 XXV. Po powrocie z Grecji udał się do Neapolu, pierwszej areny swych występów, na rydwanie ciągnionym przez białe rumaki. Kazał zrobić wyłom w murze, tak jak to czynią dla zwycięzców w igrzyskach. Tak samo wjechał do Ancyum, do Alby i Rzymu.
 Przy wjeździe do Rzymu jechał w owym rydwanie, który służył do tryumfalnego wjazdu Augusta. Miał na sobie purpurę i płaszcz usiany złotemi gwiazdami. Na głowie koronę igrzysk olimpijskich; w prawym ręku — koronę igrzysk pytyjskich. Inne korony niesione były uroczyście przed nim z objaśnieniami, gdzie je otrzymał i co podówczas śpiewał.
 Tłum entuzjastów posuwał się za rydwanem Cezara, wołając, iż towarzyszyli oni jego triumfom. Po zwaleniu bramy wielkiego cyrku Neron przejechał przez plac publiczny ku świątyni Apollina Palatyńskiego. Podczas wjazdu jego zabijano ofiary dla bóstw, rzucano do nóg Cezara wonności, ptaki, wstęgi i ciastka...
 Korony zwycięskie umieścił w swojej sypialni dokoła łoża. Umieścił tam również