Za rządów Klaudiusza otrzymał spadek po ojcu, a następnie i po teściu Kryspusie Passienusie. Matka jego, zawezwana z powrotem do Rzymu, doszła do takiego wpływu, iż, według pogłosek, Messalina kazała udusić Nerona podczas snu (jako niebezpiecznego rywala Britannikusa). Mordercy jednak umknęli, przerażeni widokiem węża, który wypełznął z łóżka Nerona. Źródło tej bajki leży w tem, iż znaleziono przy poduszce kawałki skóry węża. Agrypina oprawić kazała skórę tę w złotą bransoletkę, którą Neron nosił czas jakiś na prawym ręku.
Odrzucił potem bransoletę, która mu przypominała dzieje smutnej pamięci. A gdy jej szukał — w ostatnich chwilach swoich — nie mógł nigdzie znaleźć.
VII. Mając lat 11 został adoptowany przez Klaudjusza i oddany pod kierownictwo Seneki (będącego senatorem). Seneka miał sen, że wychowuje Kaligulę. Neron wkrótce dowiódł proroczego znaczenia tego snu, zaznaczając na każdym kroku złe cechy swego charakteru.
Gdy brat jego Britannikus nazwał go przez przyzwyczajenie Miedzianobrodym (już po jego adoptacji), Neron starał się
Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/12
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.