Urodził się w Ilińcach, na Ukrainie, 1803 roku. Nauki gimnazyalne ukończył u ks. Bazylianów w Humaniu, mając lat 17, a następnie udał się do Warszawy dla dalszych studyów. Po roku pobytu wrócił na Ukrainę z zamiarem udania się do Grecyi, aby walczyć o jej niepodległość. Będąc uczniem jeszcze, zaczął pisać wiersze, które imię jego rozsławiły wśród młodzieży; głośnem się ono jednak stało dla szerszej publiczności dopiero po napisaniu w czasie powtórnego pobytu na Ukrainie Zamku Kaniowskiego. W roku 1830 przeniósł się na stałe do Warszawy, ale w następnym już zmuszony był opuścić Królestwo; udał się więc do Poznania, stamtąd zaś do Lwowa. Tu napisał wiele ślicznych pieśni i wydał powieści: Zasłony życia, Gwiazda pokuty, Piotr Pszonka Jasieńczyk, Skarb ducha, Sobótka i Anna z Nabrzeża. W r. 1838 pojechał do Francyi, zatrzymał się w Strasburgu, gdzie z Leonem Zienkowiczem założył pismo Pszonka, a po roku udał się do Paryża. Tu napisał: Odę, Króla zamczyska, Strasznego strzelca. W r. 1872 pożegnał stolicę Francyi i powrócił do Galicyi. Umarł we Lwowie dnia 27 lutego 1876 roku.
