Wiele pomysłów było ściągniętych ze zwyczajów innych ludów, naprzykład Kuhulainów Irlandji, a niektóre były moim własnym wynalazkiem“.
Z końcem r. 1909, więc po dwóch latach istnienia Ruchu, było w Amglji zaciągniętych w zastępy skautowe 80.000 chłopców, w roku 1913 — 200.000, w latach następnych obiecywano sobie dojść do miljona. Sprawozdanie za rok 1918 mówi o 263.000 skautów i wilcząt organizacji B. P.
Już w roku 1912 przekonano się, że zbyt dużo chłopców młodszy garnie się do harcerstwa, aby ich można było łączyć w zastępy drużyny z chłopcami starszymi: z jednej strony ćwiczenia i praktyki czternasto-letnich i starszych chłopców mogły przemęczyć malców-biszkoptów, którzy dalej, zdobywszy w 11 lub 12 roku oznaki wywiadowcy, albo i ćwika, tracili w następnych latach potężny bodziec, jaki chęć zdobycia tych oznak stanowi. Z drugiej strony obecność malców krępowała starszych, utrudniając im wiele ćwiczeń; takie maszerowanie razem dziecka 9 — 10-letniego i „młodzieńca“ 14 — 16 lat, w tym samym ubiorze wydawało się „dorosłym skautom“ czemś ośmieszającem.
Licząc się z psychiką chłopców i z siłami, Baden-Powell stworzył dla najmłodszych organizację „wilcząt“, czyli „młodszych skautów“, wzorując się na zwyczajach średniowiecznych (paziowie) i współczesnych u dzikich ludów, jak Zulowie, Indjanie amerykańscy, którzy starych, wytrawnych wojowników nazywają wilkami, chłopcom zaś, odznaczającym się dzielnością nadają nazwę „wilcząt“. Baden-Powell napisał tez osobny podręcznik: „Wilczęta, podręcznik dla nauczania młodszych skautów“[1]. „Wilczęta“ mają organizację, egzaminy i t. d., podobne do skautowych, odpowiednio przystosowane do młodszego ich wieku. Prawo skautowe wilcząt jeszcze nie obowiązuje, gdyż dopiero przygotowują się do poznania i spełniania jego zasad, przyrzeczenie zaś obejmuje tylko „spełnienie obowiązku wobec Boga i Ojczyzny“ oraz codzienną przyjacielską usługę.
W czasie wojny powstał jeszcze jeden rodzaj czy stopień skautów: „rowers“, dosłownie: „korsarze“, po polsku możnaby ich nazwać za przykładem Krakowa „włóczęgami“. O ile można wyrozumieć z krótkich wzmianek, jakie do nas o tej spra-
- ↑ Welf Cubs, A Handbook for The Training of Young Scouts; w przygotowaniu tłumaczenie polskie.
