Strona:Stanisław Sedlaczek-Szkoła harcerza.djvu/12

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Ruch rósł sam z siebie i przybierał takie rozmiary, że w r. 1910 zrezygnowałem ze służby wojskowej, ażeby podjąć ten nowy obowiązek.
Mundur w każdym szczególe został wzięty ze szkicu ubrania, które stanowiło mój rynsztunek żołnierski w latach 1887 i 1896 w Afryce Południowej, a w r. 1897 — 8 w Kaszmirze.
Odznaka w kształcie lilji jest tą samą, którą dawałem skautom 5-go pułku dragonów gwardji; wziąłem ją ze „strzałki północnej“ na kompasie, która na mapie służy do łatwiejszego zorjentowania się.
Nasze metody, cele i organizacja naszego ruchu uległy w r. 1910 scisłemu zbadaniu na Radzie Koronnej i, wówczas wpisano organizację na Królewską Kartę (Royal-Charter)[1]. Patronem nowego towarzystwa został król, a Skautem Naczelnym na Walję: — książę Walji, następca tronu[2]. Przewodnicy zaś społeczeństwa w zakresie religji, wychowania i różnych spraw publicznych utworzyli naszą Radę Doradczą.
Pracujemy w porozumieniu z innymi związkami młodzieży — wszyscy dla tego samego celu.
Przez ruch skautowy chcemy również poza murami szkolnemi uzupełnić nauczanie w szkole. Dlatego też pracujemy w stycznosci z powagami wychowawczemi.
Nasze hasło „Be Prepared“ (Bądź gotów), było hasłem żandarmerji południowo-afrykańskiej, w której służyłem.

System mój opadem na wychowaniu, przeciwstawionem nauczaniu, jest zaś on ewolucją pomysłów Epikteta, zakonów średniowiecznych rycerzy, Zulów, Czerwonych Indjan i Japończyków, d-ra Jahna, sir William Smitha, mego ojca, d-ra Arnolda, Thompson Setona, Dan Bearda[3], W. T. Steada i innych.

  1. W Angli założenie towarzystwa nie wymaga zezwolenia władz. Natomiast o wartości towarzystwa na zewnątrz świadczą nazwiska ludzi znanych w narodzie, przyjmujących tytuł protektorów lub członków honorowych, a szczególnie wpisanie związku przez króla na „Królewską kartę“, co jest publicznem uznaniem, że towarzystwo jest zasłużone pod każdym względem. Tego zaszczytu niewiele towarzystw dostępuje.
  2. W r. 1913 prezydentem ang. org. sk. wybrano stryja królewskiego, ks. Arthura of Connaught, generał-gubernatora i Skauta Naczelnego Kanady.
  3. Seton i Dan Beard są twórcami skautingu amerykańskiego.