pada na mieszczan, reszta są to synowie szlacheckich rodzin.
Dopiero pod koniec r. 1812 zaliczono szkoły te do publicznych i poddano zwierzchnictwu Narodowej Komisyi Edukacyjnej w Warszawie, jako szkoły podwydziałowe. Zaraz też d. 21 stycz.
1813 r. przysłano stamtąd 150 egzemplarzy ustaw czyli prawideł dla uczniów i 9 egzemplarzy ustaw dla profesorów. Na rok 1813 znajduję profesorów tychże co poprzednio, uczniów 101 (retorów 3, synt. 9. gram. 13, infim. 26, proform. 50). Mowę w kościele na cześć Ś. Antoniego miał Jan Skórzewski uczeń z klasy gramatyków.
Pod tymiż profesorami rozpoczęty rok szkolny we wrześniu 1814, skończył się 25 lipca 1815 r. Uczniów było 120, to jest, retorów 4, synt. 7, gram. 15, infim. 43 proform. 51. Mówcą w kościele był Marceli Kamieński.
Następny rok 1815, przy tych samych nauczycielach, miał uczniów 133, (ret. 6, syn. 8, gr. 11, inf. 49, pr. 59). Mowę miał Szymon Lewandowicz z klasy retoryki uczeń. W następnym zaś r. 1816, mowy na ś. Antoni nie było, bo wypadała na ten dzień uroczystość Bożego Ciała.
W roku szkolnym 1816 — 1817 uczą ciż sami co wyżej profesorowie i bardzo dobrze, iż ich odtąd nie odmieniano, jak to winnych klasztorach bywało. Liczba uczniów wynosiła 130, ale dzielono ich już na klasy, spisując uczniów od najwyższej. Klasa III (uczniów 5), klasa II roku drugiego (u. 6), klasa II roku pierwszego (u. 22), klasa I (u. 38), klasa elementarna (u. 59), razem uczniów 130. Od tego roku rozpoczynają się także wizyty szkoły, dokonywane przez delegatów naczelnej władzy edukacyjnej, z których najlepiej widać stan tejże szkoły,
Strona:Stanisław Chodyński - Szkoła OO. Bernardynów w Warcie.djvu/13
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.