Strona:Stanisław Żółkiewski-Początek i progres wojny moskiewskiej.djvu/095

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wierzają, jedno albo braciej albo bardzo dufałym: kniaź Iwan Szujski, za panowania cara Wasyla, brata swego, trzymał), ten urząd wakujący posłał był król jegomość za instancyą[1] niektórych obecnych Iwanowi Sołtykowi, młodemu człeku. I był ten Sołtyk wiernym i życzliwym królowi jegomości, jako i zejściem żywota pokazał. Ale gdy mu ten urząd z pod Smoleńska przysłano, już go był przedtym pan hetman wyprawił do Nowogroda wielkiego, żeby ten tam kraj pokoił i Ładohę zamek, który byli Szwedowie ubiegli, od nich oczyścił. Jakoż dokazał tego, ale potem przez sedycyą[2], gdy się już rzeczy (o czem będzie niżej) po Moskwie zamieszały, w Nowogrodzie od pospólstwa gardło dał.
Ten urząd strzelecki, do tego pan hetman rzeczy przywiódł, przez konsens[3] dobrowolny bojar, przedtym ich prywatnie popraktykowawszy[4], że go poruczył panu staroście wieliskiemu. I sami strzelcy non inviti[5] przyjęli jego regiment; gdyż ile mogło być, pan hetman wszelaką ludzkością, datkiem, częstowaniem dewinkował[6] ich sobie, że chłopstwo to miał ad nutum[7]. Sami ultro[8] przychodzili, pytając się, jeśliby gdzie czuł o zmiennikach, że oni chcą ich imać. Owo wielkie pokazywali znaki wierności i życzliwości swej. I gdy im pan starosta wieliski za starszego oddany był, z chęcią opowiedzieli mu się, że mu chcą być posłuszni.

Z patryarchą, człowiekiem bardzo starym, i który dla religii (odmiany się w niej bojąc) był rzeczom naszym bardzo przeciwny, pierwej przez obsyłania z nim się znaszając, potym i sam u niego bywając, przyjaźń sobie (jako się zdało)

  1. instancyą, wstawieniem się.
  2. sedycją, zaburzenia.
  3. konsens, zgodę.
  4. popraktykowawszy, poagitowawszy.
  5. non inviti, bardzo chętnie.
  6. dewinkował, zobowiązał.
  7. ad nutum, na skinienie.
  8. ultro, z własnej chęci.