Strona:Sielanki i inne wiersze polskie.djvu/132

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Kruka.

Krakałem na nieszczęście, i za praktykarza[1]
Słynąłem. Iż się rychlej[2] złe, niż dobre zdarza,
Zastrzelono mię za to. Lepiej swe przygody
Upatrywać[3], niż cudze obwoływać szkody.



Gąsiora.

Kiedy kucharka szyję moję urzynała
I obiema garścioma miarę ze mnie brała,
O szyjo! gdzie ja myślę, byś takowa była,
Nie rzezać, ale byś się całować godziła.






Za przywileiem Je° Krolewſkiey Mśći nikomu nie wolno piſm Simoná Simonidesá w Páńſtwách Koronnych y Wielkiego X. Litewſkiego nad pozwolenie iego drukowáć i przedáwáć pod winą w przywileiu opiſáną.

Cum Gratia et Privilegio S. R. M.
w drukami Akademiey Zamoyſkiey.
Roku 1614.


  1. praktykarz — przepowiadacz przyszłości
  2. rychlej — prędzej, częściej
  3. upatrywać przygody — strzec się przygód