Ta strona została przepisana.
Aby pczołki o cukrze w uściech twych wiedziały,
A skroniom tych rozlicznych kwiatkow nie zajrzały.
DAMETAS.
Kwiatek roży z ręku swych Hyella mi dała.
A westchnąwszy, serdecznych kilka słow przydała.
45
Serce me, a wzdychanie przymnaża płomieni.
I jam nie kwiatek, alem płomień przyjął właśnie,
Ktory także w sercu mym nigdy nie ugaśnie.
A jeśli kiedy ognie skryte ucichają,
50
TITYRUS.
Wieczorna gwiazdo, jasnej nocy napiękniejsza
Ozdobo, cnej Wenery świeco naśliczniejsza!
Ciemniejszaś ty księżyca, a ile ciemniejsza,
Tyle nad insze gwiazdy niebieskie jaśniejsza;
55
Idę na taniec, dożycz[2] mi światłości swojej
Miasto księżyca, ktory dopiero za wczorem[3]
Nowo nastał, i z pierwszym zapadnie wieczorem.
Nie kraść, nie zbijać[4] idę, ale gdzie prowadzi
60
DAMETAS.