Strona:Sielanki i inne wiersze polskie.djvu/020

THYRSIS.

Już ty jedno zaczynaj, nie bawiąc się siła.

45

MORSON.

Jako wiecie, biesiada niemała tam była.
Gości wiele, sąsiedzi wszyscy z okolicy
I postronnych niemało; któż wszystkich wyliczy?
Picia, jedzenia wielki dostatek dawano,

W muzyki rozmaite na przemiany grano:

50

To w fletnie, to w piszczałki, to w gęśle podgorskie
Były regały^[1], były i skrzypiec włoskie.
Potym pito na zdrowie małżeństwa przyszłego,
Każdy pełnił, a jeden doglądał drugiego,
Mieniąc Cyprydę, mieniąc jej pięknego syna,

Cyprydę i miłości dawcę Kupidyna.

55

A w tym czterej śpiewaków wynidzie w pośrodek:
Stanie się pomilczenie i jednemu przodek
Inszy dadzą; on zacznie o małym Kupidzie,

Także o matce jego, nadobnej Cyprydzie.

60

Toż wtóry, toż i trzeci, toż i czwarty za nim,
Aż się wszyscy obeszli^[2] jednakiem śpiewanim.

PIERWSZY.

Cnej Wenery dziecinę, gdy miod z dzieni^[3] kradła,
Pczołka nielutościwa w paluszek ujadła^[4],

Aż mu rączka opuchła. Od bólu krzyczało

65

Niebożątko, i z płaczem do matki bieżało.
A depcąc nóżką w ziemię: Moja matko droga!
Od jakiego robaczka jaka rana sroga!
A Wenus rośmiawszy się: Moj synu kochany!

I tyś maluchny, ale czynisz wielkie rany.

70

1. regały — instrument muzyczny z szeregu piszczałek złożony
2. obejść się czem — wykonać co po kolei
3. dzienia — ul w drzewie rosnącem wydłubany
4. ujeść — ukąsić