Przed wielu stuleciami mieszkała w południowej części Värmlandji[1] bogata chciwa kobieta, powszechnie zwana panią Rangelą. Posiadała ona zamek obronny — albo ściślej mówiąc dwór ufortyfikowany — przy wązkiem ujściu zatoki, którą jezioro Vänern daleko śle w głąb kraju, a przez to ujście most zbudowała zwodzony. Tu przy moście utrzymywała pani Rangela silną straż z pachołków i dla przejezdnych uiszczających żądane przez nią mostowe natychmiast most opuszczano, lecz dla tych, co z powodu ubóstwa lub innej racji opłaty odmawiali, pozostawał zwiedziony, a że promu nie było, więc by się przedostać na drugą stronę jeziora, nadrabiać musiano mil kilkanaście.
Przedsięwzięcie pani Rangeli, polegające na ściąganiu w ten sposób podatku od przejezdnych, wzbudzało wielkie oburzenie i niezawodnie oporni chłopi, których miała za sąsiadów, dawnoby ją zmusili do udzielania im wolnego przejazdu, gdyby nie posiadała potężnego przyjaciela i opiekuna w panu Eskilu na Börtsholmie — włości jego graniczyły z siedzibą
- ↑ Malownicza prowincja w Szwecji środkowej, — słynna z muzykalności i poetyczności ludu, obfitująca w bogate pokłady rudy żelaznej, lasy i jeziora. (Przyp. tłomacza).
