niec z perłami i naucz się na pamięć kilku wydrukowanych złotem na wstążce wierszyków. Myśl w nich zawarta znaczy więcéj, niż najkosztowniejsze klejnoty.
Perły, powierzchownemi nie lśniące przymioty,
Niechaj będą symbolem cichéj serca cnoty;
Wonne fjołki, co w cieniu kryją powab miły,
Oby wzorem skromności dla twych uczuć były.
TRZY KSIĘGI.
Pobożny starzec, mieszkał w skromnéj chatce położonéj wśród lasu. Cała okolica znała go z mądrości i zacności, bo ktokolwiek zgłosił się do niego, każdemu umiał dać dobrą radę i zbawienną naukę.
Jednego dnia, odwiedził go człowiek bardzo uczony i po długiéj rozmowie został przejęty uwielbieniem dla roztropności, i rozumnych dowodzeń starego pustelnika.
„Zkąd zaczerpnąłeś tyle prawdziwéj mądrości?” pytał uczony, „nie widzę w twojéj chacie ksiąg, z których mógłbyś nabyć tylu pożytecznych wiadomości.”
