kawałkiem. Dla tego też, kiedy życie twoje nawiedzi krzyż boleści, odejm poprzeczne jego ramiona, to jest: własne skłonności, poświęć najwyższéj woli Boga, a zobaczysz, że cierpienie twoje przestanie być krzyżem, ponieważ zostanie w niem tylko rozporządzenie Stwórcy.
Bądźcie posłuszni Wszechmocnego woli,
Oddalcie grzeszne skłonności,
A każdy smutek mniéj was zaboli,
I drogę szczęścia uprości.
ZWIERCIADŁO.
Matylda miała charakter nadzwyczaj gwałtowny. Matka przedstawiała jéj często, jak dalece złość brzydką jest wadą, jak szkaradny, zwłaszcza w panienkach, niepohamowany gniew o lada drobnostkę; Matylda słuchała łagodnych napomnień matki, ale o poprawie ani myślała.
Jednego dnia, siedziała z robótką przy stoliku, na którym znajdował się piękny porcelanowy wazon, napełniony kwiatami. Młodszy braciszek, bawiąc się, niechcący popchnął ją na stolik, tak, że wazon z bukietem spadł i potłukł się w dro-
