137 Gdzie Pan Bóg, tam zwycięstwo.
138 Gdzie tylko stąpi twa noga, dostrzeże cię oko Boga.
139 Goli Pan Bóg bez mydła. — Gem. II. 91.
140 Gorszy wszyscy święci, niż sám Pán Bóg. — Cinć. W. 307.
141 Gospodarz buduje, Pan Bóg grób funduje.
142 I Bogu świeczkę, i djabłu kaganiec.
143 I Bóg się nazywa po imieniu. — Petr. 175.
144 I do Boga i do ludzi, i do karczmy i do kościoła.
145 I komar zorze, jak mu Bóg pomoże.
147 I święty Boże nie pomoże.
148 I w Boga nie wierzy, i djabła się nie boi.
149 Jacy bogowie, takie nabożeństwo.
150 Jaka boska wola, tak się sprawi rola.
151 Jak Boga wzywasz, taką dolę miéwasz.
152 Jak Bóg da, tak będzie. — Feder. II. 360.
153 Jak Bóg daje, to drzwiami; a jak bierze, to drzwiami i oknami.
154 Jak Bóg urodzi, to ma gospodarz i złodziéj.
155 Jak Bóg w niebie (na niebie), tak....
156 Jak Bóg zagrzmi, to chłop do pacierza.
157 Jakby z Bogiem trzeciego dnia gadał. — Knap. 288; Czel. 530.
158 Jak da Bóg ludziom, łatwiej nabudziom.
159 Jakieś mię Boże stworzył, takim mię i masz. — Frischb. II. 216.
160 Jaki pomaga-Bóg, taki bodaj zdrów, (taki Bóg-zapłać).
161 Jak kto z Bogiem, tak Bóg z nim. — Bals. Kaz.
162 Jak mi Bóg miły, tak....
163 Jak my Bogu służymy, tak nam też Bóg błogosławi. — Dam. Kaz.
164 Jak my dla Boga, tak Bóg dla nas.
165 Jak na Boga nań. — Knap. 290.
166 Jak niema boskiej pomocy, na nic się przyda wstawać o północy.
168 Jak Pan Bóg nie błogosławi, siła ludzka nic nie sprawi.
169 Jak Pán Bóg ráczy, to i stary wyskoczy. — Cinć. 17.
170 Jak Pan Bóg zechce, to i kogut jaje zniesie.
171 Jak się kto nauczył, tak Boga chwali. — Lom. 13.
172 Jak tatka Bogu, tak Bóg tatce.
173 Jak zechce Bóg dać, znajdzie kim przysłać.
174 Jeden Bóg i jedna jego wiara. — Petr. 175.
175 Jednemu to Bóg dał, drugiemu owo. — Knap. 601.
176 Jeszcze nie zginął, kto zaufał w Panu (w Bogu).
178 Jeśli Bóg za nami, któż przeciw nam? — Lek. D.
179 Jeśli nie Ty, Boże, któż nas wspomoże? — Petr. 175.
180 Kóżdi musi lédac, co na nieho Pąn Bóg włożêł. — Cen. Kasz. 20.
181 Każdy sam dla siebie, a Pan Bóg dla wszystkich.
182 Kiedy Bóg dopuści, samo olstro spuści. — Ryś. cnt. 6; Czel. 217.
184 Kiedy da Bóg, to będzie i bróg.
185 Kiedy Pan Bóg dopuści, to i nie obroni.