30 Bogu ufaj, a ręki przykładaj.
31 Bogu ufaj, a zawsze na koniec poglądaj. — Mel.
32 Bogu wola, chłopu rola, panu czynsz, a księdzu meszne. — Chocisz. 293; Kolb. XV. 60.
33 Bojaźń boża, poszanowanie starszych, miłość bliźniego — żywot poczciwy. — Zabcz. Pol. II 2; Wójc. Przyp. 71.
34 Boskiej natury zakrawa, jednym bierze, drugim dawa. — Ryś. cnt. 1.
35 Boza skrzynia się nie zacynia.
Nie zamyka.
36 Boże lacki, boze kozacki!
I djabłu i P. Bogu uczynny.
37 Boże z wysokości, przykryj te kości!
38 Bóg a praca, będzie nadzieja i kołaca.
39 Bóg bierze, Bóg daje.
40 Bóg Bogiem, a pop popem.
41 Bóg daje dla wilka, Bóg daje i dla pana. — Czel. 327.
Bóg daje dlá wilka, Bóg daje é dlá pana. Cen. Kasz. 14. § Bóg daje i dla wilka i dla człeka złego. Szym. Siel.
42 Bóg dał, Bóg wziął. — Łysk. 55.
Bóg dêł, Bóg wzął, Bóg záś dá. Cen. Kasz. 19. Bóg dał, Bóg wziął. Kosz. Lor; Kucz; Damb. Kaz; Bar. Lut; Pot. Pocz. Bóg dawa, Bóg bierze. Kanc. P. Bóg wziął, P. Bóg dać może. Rej. Zw. Bóg bierze, Bóg daje. Szym. Siel.
43 Bóg, dla grzechów zagniewany, prośbą bywa ubłagany. — Don. Gr. 2.
44 Bóg długo cierpliwy.
45 Bóg długo nam folguje. — Rej. Zw.
46 Bóg dobrych, nie złych wysłuchiwa. — Knap. 27; Now. 7.
47 Bóg lekarz najlepszy. — Żegl. II. 18.
48 Bóg ludźmi nie brakuje. — Knap. 27.
U Boga żadnego braku w osobach nie masz. Rej. Post.
49 Bóg nadzieja, gdy jest w torbie chleb.
50 Bóg nie opuści, kto się nań spuści. — Knap. 27; Żegl. I. 9; Mon. Gr. 369; Wójc. Prz. I. 28; Wójc. Przyp. 136; Now. 7; Czel. 12; Łysk. 55; Żup. 4; Mas. 5.
Bóg tego nie opuści, kto się nań spuści. Ern. 1244. Bóg takiego nie opuści, który się na niego spuści. Don. Gr. 5. Bóg nie opuści, wto śie náń spuśći. Koś. 103.
51 Bóg nie pochapny, ale potrafny.
52 Bóg nie rozróżnia cepu od krzesła. — Roz. B.
T. j. chłopa od senatora.
53 Bóg nie rychliwy, ale sprawiedliwy. — Żup. 12.
Odm. Bóg nie pochypliwy, ale sprawiedliwy.
54 Bóg nierychło, ale dobrze karze. — Gem. I. 14; Żegl. I. 8.
Nierychło P. Bóg karze, ule dobrze. Petr. Pol.
55 Bóg pomocą temu bywa, kto go na ratunek wzywa. — Don. Gr. 2.
56 Bóg, rozum doskonały, cnota, szwankowi się nie podobają. — Zabcz. Pol. II. 7.
...szwankowi nie podpadają. Wójc. Przyp. 76.
57 Bóg rozum ludzki przechodzi. — Knap. 27; Czel. 3.
58 Bóg równego sobie stworzyć, grzeszyć, czystość utraconą przywrócić, nie może. — Zabcz. Et. 3.
Bóg równego sobie stworzyć i grzeszyć nie może. Wójc. Przyp. 88.
59 Bóg rządzi, Bóg sądzi.
60 Bóg rządzi, człowiek sądzi. — Kisz. Kaz.
61 Bóg się na osoby nie ogląda.
62 Bóg świadek. — Gem. I. 15.
63 Bóg trójcę lubi. — Ryś. cnt. 1; Czel. 427; Mas. 58.
Każda rzecz trójna doskonała, Pan Bóg trójcę lubi. Flor. 122.
64 Bóg wszystkim władnie, rządzi. — Żegl. I. 10.
Bóg wszystkim rządzi. Now. 7; Czel. 149.
65 Bóg wszystko widzi i słyszy. — Knap. 28; Żup. 4.
Bóg wszystko widzi. Gem. I. 16. Bóg wszystko widzi, wszędzie jest. Żegl. I. 9.
66 Bóg wysoko, przyjaciel daleko. — Ryś. cnt. 1; Knap. 29; Dąbr. 1; Wójc. Prz. I. 29; Now. 7; Czel. 184.
Bóg bliski, przyjaciel daleki. Ern. 751. Bóg wysoko, król (przyjaciel) daleko. Czel. 184. Król daleko, pan Bóg wysoko. Lom. 16. Bóg wysoko, pan daleko.
67 Bóg zasmuci, Bóg pocieszy.
Bóg umie zasmucić, umie i pocieszyć. Rej. Żyw. Ten Bóg co mię zasmucił, ten mię też pocieszy. Bielic. Niedź.
68 Bóg, zranione sumnienie, śmierć — rzecz straszna, okrutna. — Zabcz. Pol. I. 9; Wójc. Przyp. 76.
69 Bój się Boga, a po Bogu tylko tego, kto się Boga nie boi.
70 Chłop nosi proch, a Pan Bóg kulki. — Ryś. cnt. 2; Czel. 13; Wurzb. 243.
Chłop strzela, a P. Bóg kule nosi. Żegl. I. 15. Chłop strzela, P. Bóg kule nosi. Mon. Gr. 371; Now. 9. Człowiek strzela, P. Bóg kule nosi. Dykc. I. 136; Łysk. 56; Mas. 4. Człowiek strzela, a P. Bóg... Cinć. 9. Człowiek strélá, a Pąn Bóg kule nosi. Cen. Kasz. 1. Żołnierz strzela, Pan Bóg kule nosi. § Bóg kule nosi, a człowiek je strzela. Pot. Arg. Chłop strzela, a Bóg kule nosi. Jabł. Buk.
71 Chłop orze, P. Bóg rodzi.
72 Choćbyś robił we dnie, w nocy, nic nie zrobisz bez bożej pomocy.
73 Choć kto w lisiej jamie siedzi, to Bóg wyśledzi.
74 Choć nikt nie widzi, nie czyń czym się Bóg (rozum) brzydzi. — Knap. 64; Czel. 6.
