Strona:Samuel - Adalberg - Księga przysłów.djvu/86

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
3 Jak nie siejesz bobu przed dniem św. Marka, to nie pójdzie już do garka. — Gust. II. 106.

4 Kiedy dudek zapieje, wtenczas się bób sieje. — Żup. 47.

5 Kiedy kwitnie bób, to największy głód; a kiedy mak, to już nie tak. — Gluź. 567; Kolb. XVII. 171.
Jak kwitnie bób, to największy głód; a jak mak, to nie tak. Żup. 54; Chocisz. I. 632.

Bóbr.
1 Jak zabijesz bobra, nie będziesz miał dobra.
2 Jak masz bobra, to sprawa dobra.

Zwyczajnie gadają: jeśli masz... Bar. Lut.
Bóbr = w tym przysłowiu oznacza zapewnie: mieszek, worek z pieniędzmi.

3 Nie zawsze się dają łapać bobry.

Nie zawsze sposobna pora, okazja.

Bóg. Boski. Boży.
1 Ani Bogu, ani ludziom.
2 Ani po bosku, ani po ludzku. — Bielic. Św.

3 Ani się Boga boi, ani się ludzi wstyda (wstydzi). — Wój. Post; Pim. Kam.
Ani się Boga boi, ani ludzi sobie za nic nie waży. Kosz. Lor. Boga się nie boi, ani ludzi wstyda. Białob. Post. I Boga się nie boi, i lndzi nie sroma. Grodz. Sakr. I Boga się nie boi, i ludzi nie wstydzi. Pot. Arg.
4 Aniś do ludzi, aniś do Boga, cóż z ciebie? zawalidroga (prawdziwy zawalidroga).

5 Ani w Boga nie wierzy, ani się djabła boi.
6 A od czego Pan Bóg. — Flor. 5.
7 Bez Boga, ani do proga. — Kolb. III. 197.
8 Bez Boga daleko i do proga.
9 Bez Boga niemasz broga. — Wójc. Prz. I. 30; Czel. 14.
10 Bez Boga nie masz piéroga.
11 Bez Boga nie miła droga.
12 Bez woli boskiej i włos z głowy nie spadnie. — Żegl. I. 7.

Bez bożej wolej i włos z głowy nie spadnie. Rej. Żyw; Herb. N; Czarown; Wad. Dan. Gdy Bóg raczy, i włos z głowy nie spadnie. Rej. Żyw. Bez Boga wiedzenia włos z głowy nie zginie. Rej. Wiz. Żadny włos nie spadnie z głowy naszej przez bożej woli, których włosów liczbę dobrze wie. Wokab. z r. 1607. Bez wolej bożej i włos z głowy spaść nie może. Mowca. I; Voclkm.
13 Błogosławiony człowiek, który się Pana Boga boi. — Flor. 176; Mon. Ench. 179; Mon. Gr. 369.

14 Boga chwaląc, djabłu się nie kłaniaj. — Jagod.

15 Boga mając, rzekę śmiele: nie dbam nic o przyjaciele. — Knap. 29; Dąbr. 1; Mon. Ench. 179; Gr. Lat. 410; Mon. Gr. 369; Wójc. Prz. I. 28; Wójc. Przyp. 103; Czel. 12.
....niedbam nic na przyjaciele. Flor. 145. Mając Boga, rzeknę śmiele: nie dbam nic o przyjaciele. Lom. 20.

16 Boga mieć w ręku, a zbawienia nie uprosić. — Ryś. cnt. 1.

17 Boga miłować, na swym przestawać, o przyjaźń się starać — chrześcjańska. — Grab. Star. I. 385.

18 Boga na języku, a djabła ma w sercu. — Damb. Kaz.
19 Boga nie oszukasz. — Knap. 30; Em. 114; Żup. 4.

Boga próżno oszukać. Rej. Zw. Boga tylko oszukać trudno. Pot. Pocz.
20 Boga wzywaj, a ręki przykładaj. — Knap. 30; Ern. 113; Żegl. I. 11 Dąbr. 1; Żup. 26.
Boga wzywaj, a ręku przykładaj. Flor. 37; Żegl. II. 22; Trotz, p. w. Bóg. Boga wzywaj, ręku przykładaj. Mon. Ench. 179; Gr. Lat. 410; Mon. Gr. 369; Czel. 130. Boga wzywaj, rękę przykładaj. Mas. 2. Bòga wzéwáj, a ręce przékładáj. Cen. Kasz. 5 i 99. Pana Boga proś, a ręki przykładaj.
21 Boga zapomnieć, starszych znieważyć, cnoty odbieżeć — sprawa człowieka zginionego. — Zabcz. Pol. II. 16; Wójc. Przyp. 85.
Odm. Boga zapomnienie, ludzi znieważenie, cnoty ubliżenie — zgubi człowieka.

22 Bogiem a prawdą. — Petr. 174.

23 Bogu nic nie jest trudnego. — Knap. 37; Ern. 1037; Wójc. Prz. I. 28 i 30; Czel. 3; Mas. 4.
24 Bogu, rodzicom, nauczycielom, żaden nigdy równej nagrody uczynić nie może. — Zabcz Et. 3; Wójc. Przyp. 88; Żup. 5.
Dla Boga, rodziców i nauczycieli, nagrody równej jeszcze nie mieli. Glog. 74.

25 Bogu się przeciwić trudno, (próżno, głupstwo). — Knap. 37.

Bogu się przeciwić głupstwo. Ern. 1426. Bogu się trudno sprzeciwić. Żegl. I. 11. § Trudno się woli bożej sprzeciwić. Rej. Zw. Bogu sprzeciwić się trudno. Mowca. II. Trudno się P. Bogu sprzeciwić. Młodź. Kaz. I. Boskim wyrokom trudno się przeciwić. Chrość. Phars.

26 Bogu służ, a djabła nie gniewaj. — Ryś. cnt. 1; Wójc. Zar. III. 182.

Bogu służ, a czarta nie drażnij. Trotz, p. w. Służyć. Bogu służ, świętych nie gniewaj. Czel. 244. Bogu się kłaniaj, a djabła nie gniewaj. Wurzb. 24; Mas. 327. Służ Bogu, a czarta nie gniewaj (nie draźnij). Knap. 1059. Służ Bogu, a czarta nie gniewaj. Now. 90; Czel. 41. Do P. Boga się módl, a djabła nie obrażaj.

27 Bogu służąc, nikt nie umarł z głodu. — Żup. 4.

Bogu służąc, nikt nie umarł głodem. Chrość.

28 Bogu świeczka, a djabłu ogarek.
29 Bogu tylko służyć, inszym nie płużyć.

Płużyć=sprzyjać.