Strona:Samuel - Adalberg - Księga przysłów.djvu/104

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

2 W jakim cechu siędziesz, takim sam będziesz. — Rej. Zw.

Cechowany.

Cechowanych się strzeż. — Knap. 55; Flor. 18; Trotz, p. w. Cechowany; Czel. 271.
Strzeż się cechowanych. Ern. 337.

Cecylja św. (22 listopada).
Kiedy na Cecylję grzmi, rolnik o dobrym roku śni. — Wierzb. 180.

Cegła.
1 Cegła do cegły, będzie dom.
2 Cegły nie wymyjesz (nie wybielisz, nie domyjesz się).

Wszytko to tak wiele pomogło, jak kiedy kto cegłę wymywa i barwę na niej odmienić chce. Sk. Żyw. Darmo cegły myją i murzyna. Pot. Jow.

Cel.
Cel uświęca środki.

Cena.
1 Cena w mieszek nie idzie. — Wypr; Ryś. cnt. 2; Czel. 330.

Cena do worka nie idzie. Lom. 9. Cena do kapsy nie idzie. Cinć. 6. Ceny w worek nie kładą.

2 Kto pół ceny daje, ten kupcem zostaje.
3 Stała cena, jak za grosz obwarzanek (jak bułka za dwa grosze).

Cenić.
1 Drożej ceń, a w miaręć zapłacą. — Knap. 211; Dąbr. 4.

Odm. Ceń słusznie, a w miarę zapłacą.

2 Zacenił, jak djabeł za swoję matkę.

Drogo.

Cep.
1 Gdzie cepy obracają, tam się wszyscy dobrze mają.

Odm. Póki się cepy obracają, póty się wszyscy dobrze mają.

2 Jakby cepami młócił.

Tak się zmęczył, spracował.

Cepuchów.
Wygląda, jak djabeł na Cepuchowie.

Cera.
Cera jako u proroka, cnota jak u hajduka. — Fred. II. 158.

Cera jak u dworaka, cnota jak u hajduka. Wójc. Obr. I. 107; Wurzb. 59.

Ceremonja.
1 Ceremonja — sieczka, satysfakcja — owies.
2 Gdzie siła ceremonji, tam szczerości mało. — Pot. Arg.

Ceruszka ob. Córka.

Cesarz.
1 Co Bogu, to Bogu; co cesarzowi, to cesarzowi.
2 Do cesarza daleko, do Pana Boga wysoko.

Chaja.
Obstąpili, jak żydzi Chaję.

Chałupa.

1 Chłopkiem, kołkiem i snopkiem buduje się chałupka: przyjdzie pan majster z gliną, to i szpary zginą. — Kolb. VIII. 250.

2 Chodzi po chałupach. — Cinć. 7.

Żebrze.

3 Gdyby chałupa uszy miała, toby powiedziała.

Cham.
1 Kto wyjdzie z chama na pana, niema gorszego gałgana.
2 Nie czyń się chamie Jafetem. — Lip. Str. 111; Kolb. VIII. 280.

Nie czyń się Chamie Jafetem, strzeż roli. Stryj. Gon.
Nie nadymaj się, nie wynoś się nad swój stan.

3 Niema chama, niema pana.

Bez chłopów nie będzie panów.

Chamiec.
Jeszcze Litwa w postołach chodziła, a już Chamcowie byli książętami.

„Przysłowie to przywiódł Kraszewski w powieści: „Ostatnia z książąt słuckich.” Wilno, 1841.” Dar. 12.

Charkać się.
Pocharkali się, jak święci w torbie.

Chart.
1 Ani chartów, ani kartów.

Skromne życie, bez polowań, hulanek i t. p.

2 Chartami go nie uszczwać.

Nie dogonić go, ucieka jak szalony.

3 Chart bez ogona jest jak szlachcic bez urzędu.
4 Chartem, jastrzębiem przyjaźń jednają.
5 Chart pokorny, ogarz łakomy, wyżeł zwadliwy. — Ryś. cnt. 2; Czel. 333.
6 Często inszy chart porwie kota, nie ten co dogoni. — Pot. Pocz.
7 Przed jednym chartem ucieka sto zajęcy. — Pot. W. Ch.
8 Równa rzecz — chart i pies.
9 Wiele chartów, zająca śmierć.

Chata.
1 Chata bogata, nie węgłami, ale pierogami.
2 Choćby w chatce, byle z nim.
3 Co chata ma, tym rada. — Now. 11.

Czym chata bogata, tym rada. Łysk. 56; Hor. 138; Żup. 28; Kolb. VIII. 252.

4 Cudza chata gorsza od kata.
5 Czyja chata, tego prawda.
6 Dobry do chaty.

O gościu, który się zbyt długo zasiedzi.

7 Jakże się macie w swojej chacie.

8 Jedna jaskółka nie czyni lata, nie czyni miasta jedna chata. — Knap. 309; Flor. 188.