Przejdź do zawartości

Strona:Salomon Majmon i jego filozofja.pdf/8

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

filozofji Kanta, i z tych względów myśli swoje własne nawiązał do tej właśnie filozofji. Otóż ta sumienność, która nie pozwoliła Majmonowi ukryć swojej (względnej tylko zresztą) zależności od Kanta, mocno zaszkodziła mu w opinji historyków filozofji, którzy nie zawsze przecież znają dokładnie przedmiot swoich badań. Tym sposobem pominięty został fakt, że Majmon w swoich uwagach krytycznych do filozofji Kanta wyszedł daleko po za tę filozofję i doszedł do odmiennych zupełnie rezultatów. Nadmienić tutaj należy, że Kant sam w odpowiedzi na pytanie, jakiego jest zdania o „Transcendentalnej filozofji“ Majmona, zwrócił przedewszystkiem uwagę na to, że autor dobrze zrozumiał jego własne poglądy, poczem ogólnikowo dodał, że znalazł tam bardzo subtelne myśli, nic jednak nie powiedział o oryginalnych poglądach samego Majmona. Niewątpliwie nie jeden z następców Kanta, mniej od Majmona samodzielnych, a bardziej w poglądach swoich od wielkiego mędrca królewieckiego zależnych, figuruje w podręcznikach historji filozofji jako oryginalny myśliciel; z drugiej strony znów gruntowna analiza literatury filozoficznej wykazałaby napewno, że nie jeden Majmon w ten sposób został pokrzywdzony. Następnie należy tutaj zwrócić uwagę na tę okoliczność, że ci biografowie Majmona, którzy kwalifikują go jako jednego z najwybitniejszych