wszelkich książek, prócz Talmudu, zakazał. Po nocach więc przy świetle ze szczyp smolnych niedosypiał nad tą astronomją. Charakterystyczną jest przytem ta okoliczność, że Majmon ułożył sobie t. zw. sphaeram armillarem z plecionki rózg i w ten sposób zdołał dzieło całe zrozumieć.
W 12 roku życia Majmon ożenił się, a raczej został ożeniony i bardzo wcześnie poznał cały ciężar przeróżnych kłopotów rodzinnych: jakkolwiek bowiem teściowa przed ślubem bardzo wiele uczonemu zięciowi obiecywała, później jednak obietnic nie dotrzymała, a nawet dokuczała mu, przezywając go darmozjadem. Młody Majmon musiał więc sam pracować na utrzymanie rodziny; udzielał on lekcji języka hebrajskiego i talmudu, co oczywiście nie wielkie dawało mu dochody. W tych wyjątkowo ciężkich warunkach przyszły filozof nie zaniedbał jednak swoich potrzeb umysłowych. Przestudjował dzieła wspomnianego już Majmonidesa (komentatora filozofji Arystotelesa), w których znalazł wówczas dużo nowych dla siebie myśli, a przedewszystkiem jasny i systematyczny wykład. Rozumie się, że studja te jeszcze więcej rozpaliły w Salomonie naszym i tak już gorącą żądzę wiedzy: w miarę tego jak uświadamiał sobie różne zagadnienia naukowe i filozoficzne, rozwijał się w nim zmysł krytyczny i
Strona:Salomon Majmon i jego filozofja.pdf/12
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.