Strona:Salomon Majmon i jego filozofja.pdf/12

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

wszelkich książek, prócz Talmudu, zakazał. Po nocach więc przy świetle ze szczyp smolnych niedosypiał nad tą astronomją. Charakterystyczną jest przytem ta okoliczność, że Majmon ułożył sobie t. zw. sphaeram armillarem z plecionki rózg i w ten sposób zdołał dzieło całe zrozumieć.
W 12 roku życia Majmon ożenił się, a raczej został ożeniony i bardzo wcześnie poznał cały ciężar przeróżnych kłopotów rodzinnych: jakkolwiek bowiem teściowa przed ślubem bardzo wiele uczonemu zięciowi obiecywała, później jednak obietnic nie dotrzymała, a nawet dokuczała mu, przezywając go darmozjadem. Młody Majmon musiał więc sam pracować na utrzymanie rodziny; udzielał on lekcji języka hebrajskiego i talmudu, co oczywiście nie wielkie dawało mu dochody. W tych wyjątkowo ciężkich warunkach przyszły filozof nie zaniedbał jednak swoich potrzeb umysłowych. Przestudjował dzieła wspomnianego już Majmonidesa (komentatora filozofji Arystotelesa), w których znalazł wówczas dużo nowych dla siebie myśli, a przedewszystkiem jasny i systematyczny wykład. Rozumie się, że studja te jeszcze więcej rozpaliły w Salomonie naszym i tak już gorącą żądzę wiedzy: w miarę tego jak uświadamiał sobie różne zagadnienia naukowe i filozoficzne, rozwijał się w nim zmysł krytyczny i