Strona:S. Napierski - Pusta ulica.djvu/64

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Naogół literaci wszystko, co jest im niedostępne lub niezrozumiałe w cudzej twórczości, przezywają dwulicowem słówkiem: słabe.

Typowy literat: człowiek, który pasożytuje na cudzem życiu, który żyje plotkami.

Prospekt djabła. Niekiedy, w chwilach zniechęcenia, literatura wydać się może już tylko zawiłym szyfrem, poprostu skomplikowanym układem liter.

Wielcy humoryści — to wielcy metafizycy; wielki humorysta podaje w wątpliwość samą rację świata (np. Christian Morgenstern).

Jedynym, powszechnym i nieomylnym jakby sprawdzianem autentycznej prozy jest to, co nazwaćby można obecnością; w większości wypadków dotyczy to także poezji.