Ta strona została uwierzytelniona.
☆
Zakochany: uśmiecha się, usypiając.
☆
Noc na wsi. Okno nagle gasnące czarno: powieka przestrzeni.
☆
Drzwi, jako motyw poetycki: to, co nas odgradza od świata, co nam przywraca przyrodzoną samotność.
☆
Rok 1848. Ach, te czasy, liryczne czasy, kiedy okrzyk: „Niech żyje Hugo!“ był jeszcze rewolucyjny.
☆
Groza. Wielka, ruda, płaska tarcza: słońce apokalipsy.
☆
Anioł: zaśniony hermafrodyta, zniesienie płci, czystość wyuzdana i wabiąca.
☆
Płacz. Zawodzący azjaci o twarzach żałosnych małp.
