Strona:S. Napierski - Pusta ulica.djvu/120

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

twórczość jego, ta orgja kształtów i barw, kłębi się od zmysłowości.

Jacobsen, podobnie jak Proust, był przesadnie uprzejmy; ach, ten lęk!

Hamsun: niepodobna uwierzyć, że to pisała dłoń ludzka, trzymając pióro, składając słowa, stawiając przecinki, wahając się w połowie zdania, zamyślając się nad samą techniką zestawień. Niezgłębiony jest jej sekret, bezsilna wszelka krytyka.

Poeci zwiastujący, tacy jak Whitman, Apollinaire, wiele mówią, prawie ciągle prawią o tem, że wiedzą, nigdy — co wiedzą...; jakgdyby sami pragnęli w cokolwiek uwierzyć.

Wyraźny jest wpływ Whitmana na Apollinare’a („Calligrames“): nawet prekursorstwo rodzi się z tradycji.

Chaplin: czyli legenda za życia; zrealizo-