Strona:S. Adalberg - Przysłowia żydowskie.djvu/20

 369. Prawdą przed Boga zajdziesz (535).
 370. Za prawdę biją (609).
 371. Kto nie może prochu wąchać, niech na wojnę nie idzie (493).
 372. Kto za wiele przebiera, ten w błoto wpada (109).
 373. Jak nie można przejść, to trzeba podleźć (110).
 374. Z kim kto przestaje, takim się staje (542).
 375. Co komu przeznaczone, to się spełnia (410).
 376. Gdy przychodzi przeznaczony, to interes w dwóch słowach skończony (tj. gdy się zjawia konkurent do ręki panny) (121).
 377. Zasługa przodków, to nie są żarty (500).
 378. Za przyglądanie (za obejrzenie) nic się nie płaci (604).
 379. Chcesz się przekonać, że jestem twoim przyjacielem? Nie posłuchaj mojej rady (464).
 380. Kto wprzód przychodzi, ten wprzód miele (494).
 381. Co przymuszone i wmówione, tego Bóg nie cierpi (np. o małżeństwie zawartem pod przymusem) (315).
 382. Przyrzekać łatwo, dotrzymać trudniej (673).
 383. Przysłowie, to przykazanie (253).
 384. Znać ptaka po pierzu (552).
 385. Purym nie święto, febra nie choroba. (Purym = zapusty) (629).
 386. Pycha na śmiecisku leży. (Tak mówią, gdy się kto zanadto nadyma, wynosi (302).
 387. Kto pyta, nie błądzi (375).
 388. Rabinowi wolno. (Odpowiednie polskie: panu wolno) (392).
 389. Miej mnie za rabina, a pilnuj jak złodzieja (397).
 390. Rachunek jest w porządku, tylko pieniędzy brak (377).
 391. Dobrze choć i godzinę być w raju (252).
 392. Błogosławione te ręce, co sobie same usługują (307).
 393. Próżne ręce ściany psują (529).
 394. Cudzemi rękami dobrze żar wygrzebywać (544).
 395. Robakowi w chrzanie zdaje się, że niema nic słodszego (30).
 396. Gdy się robaka przydepcze, to się i on krzywi (106).
 397. Jeżeli nie możemy robić jak chcemy, róbmy jak możemy (112).
 398. Nie tak się prędko robi, jak się mówi (574).
 399. Gdy rodzice są djabłami, to dzieci złemi duchami (123).
 400. Lepszy chleb u rodziców, niż kołacz u siebie (281).
 401. Rodzice muszą od dzieci cierpieć (504).
 402. Wszystkiego za pieniądze dostanie, prócz rozumu (184).
 403. Rozum z latami przychodzi (393).