Ta strona została skorygowana.
Naucz nas mocy, lecz nie dopuść, aby
myślą lub czynem był skrzywdzon człek słaby;
użycz nam jeno onej mocy męskiej,
która człowieka pokrzepia wśród klęski!
Ucz nas wesela w prostoty dziedzinie
i szczęścia, które z czystych źródeł płynie,
ucz nas przebaczać winy naszym bliźnim —
niech kwiat ten cały miłością użyźnim!
Ojczyzno nasza, wiaro nasza, chlubo!
za którą ojcom ginąć było lubo!
Tyś naszą matką! ofiarujem tobie
myśl, dłoń i serce w każdej życia dobie!
KONIEC.
