Strona:PraktykaBALTYCKA.pdf/350

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

radiobeacons), stacje portowe (port operations) oraz stacje brzegowe (coastal stations). Te ostatnie głównie w aspekcie prognoz pogody i ostrzeżeń nawigacyjnych. Polskim podręcznikiem w tym zakresie jest Spis Radiostacji Nautycznych wydany przez BHMW w roku 1981 dla Bałtyku i Cieśnin Bałtyckich. Rozdział A zawiera informacje o radiolatarniach morskich, B — o radiolatarniach lotniczych, H — o radiostacjach brzegowych, I — o radiostacjach portowych, J — o ostrzeżeniach nawigacyjnych. N — o komunikatach meteorologicznych.
Admiralicyjne podręczniki z tego zakresu to wielotomowe publikacje pod wspólnym tytułem Admirality List of Radio Signals. Na użytek bałtyckiej żeglugi powinny wystarczyć informacje zawarte w rozdziałach o prognozach pogody, łączności radiowej, radionamierzaniach oraz w opisach portów (zamieszczanych w miesięczniku „Żagle”.
Locje to morskie przewodniki. Po angielsku „pilot”, po hiszpańsku „derrotero”, po niemiecku „lotsee”. Nie trudno zgadnąć skąd przywleczono to słowo do języka polskiego. Istnieją dwa rodzaje locji. Te prawdziwe, urzędowe mające moc dokumentu, opracowywane przez zawodowych hydrografów dla zawodowych zejmanów i ich wielkich statków oraz te z „drugiego obiegu”, bez żadnych zatwierdzen ni mocy, pisane przez dyletantów dla urlopowych amatorów wałęsających się po morzu na swych małych łupinkach o śmiesznych nazwach. Zacznijmy od tych locji na serio.
Z locyjnych wydawnictw BHMW interesują nas następujące locje:

* Wiadomości ogólne. Nr urzędowy 501, rok 1985
* Wybrzeże polskie. Nr. urzędowy 502, rok 1994
* Wybrzeże niemieckie, południowe duńskie z Bornholmem oraz szwedzkie od Falsterbo do Torhhamnsudde, Nr urzędowy 503, rok 1975
* Mały Bełt, Wielki Bełt, Sund, Nr urzędowy 504, rok 1978.
* Bałtyk, część środkowa z Zatokami Fińską i Ryską., Nr urzędowy 507, rok 1982.
* Warunki meteorologiczne i oceanograficzne Morza Bałtyckiego.