Strona:PraktykaBALTYCKA.pdf/349

 Do nowego spisu przyczepiłbym się tylko w jednym ale dotkliwym punkcie (0073/C3082) — Górki Wschodnie. To światło chyba od dziesięciu lat się nie pali. W obiegu znajduje dotąd II tom Spisu Świateł BHMW obejmujący Cieśniny Bałtyckie, wydany w roku 1981 i permanentnie uaktualniany. W przygotowaniu znajduje się tom III.
 Wszystkim, tym którzy mają możliwości wejść w posiadanie brytyjskiego Admirality List of Lights and Fog Signala, Volume C, Baltic Sea with Kattegat, Belts and Sound winien jestem uzasadnienie sensu takich starań. Dwuwiekowe doświadczenia Admiralicji w uzyskiwaniu wiarygodnych i aktualnych danych źródłowych i współpracy z wszystkimi liczącymi się w świecie hydrografiami (w tym z BHMW) owocuje doskonałymi publikacjami dla potrzeb marynarek wojennych, handlowych, flot rybackich i jachtowych całego globu. Układ, terminologia i objaśnienia opracowane są tak prosto, aby były zrozumiałe nawet przez tych, którzy język angielski znają bardzo słabo. Do użytkowania tego spisu przyzwyczaiłem się za sprawy souvenirów otrzymywanych od zaprzyjaźninego kapitana, pływającego na tankowcach obcych bander. Innego (poza kupnem) sposobu uzyskania admiralicyjnego spisu nie mogę wam doradzić bo pachnie to naruszeniem klauzuli „Crown Copyright”. Bałtycki spis admiralicyjny zawiera około 10 000 pozycji, zamieszczonych na 340 stronach formatu A4. Nie uwzględnia świateł pław niższych niż 7 metrów, wyróżnia drukiem pogrubionym światła o zasięgu nominalnym 15 Mm i większym, dużymi literami pochyłymi — latarniowce, małymi literami pochyłymi — pławy. Numeracja świateł odpowiada rezolucji Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej (IHO).
 Innych bałtyckich spisów nie przedstawiam z różnych powodów: niedostępność, cena, język, wiarygodność. Z tych z którymi miałem do czynienia wymienię szwedzki spis „Fyr lista” (200 SEK); niemiecki „Leuchtfeuerverzeichnis, Ostsee” (DHI 2101), oraz radziecki „Ogni Bałtijskowo Morja” (numerowany, bezcenny).
 Kolejnymi podręcznikami nawigacyjnymi są różnego rodzaju spisy radiostacji nautycznych. Żeglarzy bałtyckich w zasadzie interesują tylko 3 grupy stacji radiowych: radiolatarnie (RC