Strona:PraktykaBALTYCKA.pdf/291

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
zimnego i wślizguje się na nie. Następuje kondensacja i z chmur warstwowych zaczyna padać deszcz. Chmury: cirrus, cirrostratus, altocumulus, nimbostratus. Front ciepły nie powoduje silnych wiatrów ani sztormów.
* chłodny (linia z wyrastającymi z niej trójkątami). Powietrze zimne, przemieszczając się napotyka na przeszkodę w postaci powietrza ciepłego i wbija się pod nie klinem. Powstają prądy wstępujące, chmury kłębiste burzowe, padają deszcze, nadchodzą ostre szkwały. Chmury: cumulus, cumulonimbus.
* zokludowany (linia z wyrastającymi z niej na przemian półkolami i trójkątami). Front ciepły, przemieszczający się wolno (np. 15 węzłów), doganiany przez szybki (np. 25 węzłów) front zimny łączą się w front mieszany, czyli zokludowany. Powietrze rozwarstwia się: ciepłe idzie do góry. Chmury: mieszane. Najpierw opady małe, później ulewa a długotrwały „kapuśniak”.


Rys.21.2. Schemat typowego niżu.


Wokół klasycznego niżu (Rys.21.2.) izobary (linie łączące punkty o tym samym ciśnieniu) przebiegają niemal koncentrycznie. Na mapach synoptycznych dużych obszarów widać zazwyczaj, że izobary układają się w:

* kliny – gdzie obszary podwyższonego ciśnienia wchodzą w obszary niskiego ciśnienia