Strona:Praktycznakucharka93.JPG

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
9.Legumina z jabłek zimna.

Wziąwszy jabłek winnych dojrzałych sztuk dwanaście, porozkrajać je na pół i powyrzucać ze środka rdzeń i ziarnka, ułożywszy je na pokrywe, trochę polać wodą, wstawić do pieca, aby się upiekły; a gdy już będą miękkie, przetrzeć na sito, a do téj jabłecznéj masy, dodać trochę cukru utłóczonego i cztery białka, włożywszy tę masę na misę, postawić na lodzie i ciągle wybijać więcéj z pół godziny; potém wyłożyć na półmisek, nożem ogarnąć wysoko, co jest bardzo łatwo, polać z wierzchu jakim sokiem owocowym i dawać do stołu.

10.Legumina z jabłek gorąca.

Należy przysposobić jabłka tak, jak wyżéj powiedziano i przetrzeć przez sito, ubić z dziesięciu białek piankę i wymieszać z jabłkami utartemi, przydać do tego w miarę cukru utłóczonego i wyłożyć na półmisek, po czém posypawszy z wierzchu miałko utartym cukrem z cynamonem, wstawić do pieca na pół godziny. Do tego daje się osobno śmietanka świeża surowa.

11.Legumina z jagód.

Ubić piankę z dwunastu świeżych białek, przydać do niéj trochę cukru, pół kwarty śliwek węgierek dojrzałych, pokrajać na pół, pestki powyrzucać, i wymieszawszy dobrze, wstawić do pieca nie bardzo gorącego na pół godziny lub więcéj, posypawszy jednak z wierzchu trochę tłuczonym cynamonem.
Jeśli się zaś ta legumina robi z malin lub poziomek, należy je przetrzeć na gęstem sicie, aby ziarnka pozostały, a téj masy wziąwszy pół kwarty, rozmieszać z pianką, posypać z wierzchu cynamonem tłuczonym i prędko wstawić do pieca.