Gąszcz robiemy tym sposobem: na kilka osób wziąć jabłek winnych cztery, marchwi dwie, cebuli i pietruszki po tyleż i chleba żytniego funt; nalawszy to wszystko wodą, gotować w rondelku lub garneczku, gdy marchew będzie miękka, wszystko to przetrzeć przez sito, co ma wynosić więcéj półtory kwarty. To się dodaje do ryby, którą trzeba raptem zgotować w miarę.
Do chrzanu najlepszą jest ryba twarda, jaką jest: szczupak i sądak. Tę oczyściwszy już wysoloną, włożyć do rondelka, dodać parę pietruszek, tyleż cebuli, kilka ziarn pieprzu angielskiego, marchwi selery, pokrajawszy włoszczyznę, to wszystko odgotować osobno, tém zalać rybę i na mocnym ogniu raptownie odgotować, aby smaku rybiego mało czuć się dawało. Sos zaś do tego tak się robi: wziąść śmietany kwaśnéj trzy kwaterki, dwie łyżki masła, octu dobrego dwie łyżki, żółtek surowych sześć, mąki pszennéj łyżkę, smaku z ryby wygotowanego pół kwarty, wszystko to wymieszawszy dobrze, zagotować parę razy, mieszając, można także dodać kopru zielonego, trybulki, lub pietruszki drobno usiekanéj, i zalać rybę na półmisku.
Wziąwszy szczupaka, okunia lub karasia już wysolone, miarkując proporcyą na półmisek, zalać smakiem wygotowanym z dwóch seler, dwóch pietruszek i cebuli z połową gałki muszkatołowéj; gdy w tém ryba dobrze się zagotuje, wrzucać kawałki masło z mąką zarobione; potém wrzucić zielonéj pietruszki z koprem usiekanéj, wszystko to gotować przez kwadrans, aby wygotować sos do zalania.
Karasia gotując w smaku wygotowanym z włosz-
