z mięsa wołowego lub cielęciny wcale bez tłustości, któraby się z rakowém masłem nie zgodziła i smak by popsuła; wlać owego bulionu pół trzeciéj kwarty, rozrabiać zwolna mąkę z masłem rakowém, i gotować mieszając nieustannie; gdy się wygotuje z pół kwarty, będzie proporcyja na ośm osób; przecedzić potém przez sito, dodać kopru siekanego do gorącéj zupy, szyjek rakowych, z raków ufaszerowanych skorup, ryżu odgotowanego kwarterkę, połowę cytryny, lub pół szklanki wina, włożyć do wazy kilka cząstek cielęciny i dawać do stołu gorącą zupę.
Wziąść kości wołowych, przy których powinno być cokolwiek mięsa, funtów cztéry; wieprzowiny nie tłustéj tyleż, lub jeśli jest przodek zajęczy, grzybów kilkanaście, cebul cztéry, tyleż pory, trochę pieprzu angielskiego w całości, wlać kwartę rosołu z kapusty, kapusty kwartę, wody cztéry kwarty, niech się to wszystko gotuje, aby wieprzowe mięso miękkie było, potém odcedzić, żeby i trzech kwart nie było, zebrać tłustość, przestudzić; rozbić białek sześć z trochą wody, wlać i zagotować kilka razy, przecedzić przez serwetę, dodać kopru, grzybów uszatkowanych, i włożywszy do wazy wieprzowinę skrojoną cząstkami, dawać do stołu.
Dobroć barszczu zależy głównie na świeżem kwasie burakowym. I tak: chcąc mieć dobry kwas domowy, bierze się pewna ilość ćwikłowych buraków, płócze, obiera najstaranniej, większe przekrawa na połowę, kładzie w dzieżkę, lub garnek gliniany duży i nalewa
