głych razach można go rozpuścić w gorącéj wodzie z dodatkiem nieco masła: ćwierć funta bulionu wystarczy na 10 filiżanek. Do tego bulionu podaje się tylko grzanki.
Wszystkie warunki konieczne przy rosole wołowym, należy obserwować i przy każdym innym z tą tylko różnicą, że wszystko odbywa się daleko prędzéj, z przyczyny delikatności mięsiwa, i tak: rosół z cielęciny gotuje się najwyżéj półtory do dwóch godzin, z kury zaś dwie lub trzy całe godziny, z kurcząt godzinę najwyżéj. Rosół cielęcy solić przed samym wydaniem na stół, bo zczernieje.
Daléj należy bardzo starannie uważać, żeby się kura nie rozgotowała, gdyż zwykle robi się z niéj potrawa na drugie danie. Rosół wołowy podaje się z rozmaitemi dodatkami osobno gotowanemi, cielęcy zaś lub z drobiu zasypuje się od razu ryżem, kaszką zacieraną jajkiem, lub zalewa kluseczkami lanemi. Podróbka podaje się w rosole.
Wziąść mięsa krzyżowego ile potrzeba, rachując jednak do takiego rosołu więcéj jak pół funta na osobę, włożyć w rondel, dołożyć parę rumianych upieczonych poprzednio cebul i parę marchwi, i nie podlewając z początku nic, zrumienić mięso dobrze, jak na pieczeń, potem podlać troszkę wody i jeszcze dusić, żeby sos był rumiany. Wtedy dolać w tym samym rondlu wodą, szumować a po odebraniu rosołu włożyć rozmaitéj włoszczyzny i gotować jak się zwykle rosół gotuje.
Do rumianego rosołu podaje się: paszteciki,
