Strona:Postanowienie w sprawie katastrofy pod Otłoczynem.pdf/13

niewłaściwym, po minięciu nastawni OC 1 stacji Otłoczyn i sygnałów kontrolnych usytuowanego po lewej stronie toru nr 2 semafora wjazdowego stacji Otłoczyn z kierunku Torunia i poprzedzającej ten semafor tarczy ostrzegawczej, pozostawało w rażącej sprzeczności z podstawowymi, obowiązującymi zasadami ruchu pociągów na liniach dwutorowych Polskich Kolei Państwowych stanowiącymi, że jazda torem niewłaściwym (lewym dla danego kierunku) jest dopuszczalna tylko na podstawie szczególnego, pisemnego rozkazu doręczonego maszyniście za pokwitowaniem, wydanie którego w dniu 19 sierpnia 1980 r. w odniesieniu do pociągu nr 11599 nie nastąpiło.
 Dlatego też opisane działanie Mieczysława Roscheka ocenić należy jako co najmniej lekkomyślne, a ponieważ pozostawało ono w bezpośrednim związku przyczynowym z zaistniałą w dniu 19 sierpnia 1980 r. w kilometrze 99,312 szlaku Toruń – Aleksandrów Kujawski katastrofą kolejową, w konsekwencji uznać go sprawcą tej katastrofy.
 Śledztwo nie dostarczyło dostatecznych podstaw do obarczania współodpowiedzialnością za wyjazd pociągu towarowego nr 11599 spod zamkniętego semafora wyjazdowego stacji Otłoczyn i kontynuowanie jazdy po torze niewłaściwym nieżyjącego pomocnika maszynisty lokomotywy ST-44-607 – Andrzeja Bogusza.
 Ciężko ranny Andrzej Bogusz wydobyty został z rozbitego pojazdu w początkowej fazie akcji ratunkowej, prowadzonej na miejscu katastrofy. Miejsce, w którym został on znaleziony przez uczestniczących w tej akcji żołnierzy LWP – Mariana Piernika i Zbigniewa Krause znajdowało się poza obrębem całkowicie zniszczonej siłą zderzenia kabiny „B” lokomotywy. Fakt ten wskazuje, iż w momencie katastrofy Andrzej Bogusz pozostawał poza tym pomieszczeniem. Ułożenie jego ciała w miejscu, z którego został on wyniesiony przez ratowników, nie pozwala na ustalenie, czy w krytycznym czasie opuszczał on stanowisko pomocnika w kabinie maszynisty, powodowany naturalnym odruchem obronnym, czy też zmierzał w kierunku tej kabiny z przedziału maszynowego, w którym mógł przebywać w momencie ruszenia pociągu ze stacji. Jakkolwiek bowiem przepisy instrukcji dla pomocnika maszynisty pojazdów trakcyjnych przewidują w czasie wyjazdu pociągu ze stacji lub wjeżdżania