Strona:Poezye Konstantego Piotrowskiego.djvu/127

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

· · · · · · · · · · · · · · · · ·

Sława, wielkość, i wszystkie bogactwa tej ziemi,
W porownaniu z miłością jakże są błahemi!
Niech w nagrodę mej ręki, najpierwszy z Mocarzy,
Sercem swojem potęgą i chwałą mię darzy;
Niech się ze mną podzieli blaskiem majestatu,
I niechaj mi pozwala dawać prawa światu;