Strona:Poezje Teofila Lenartowicza2.djvu/277

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Za ostatnią czatę Omerową...
A choć miał go w własnym swym obozie,
Tak się wyląkł, takiéj popadł zgrozie,
Od wielkości co mu biła z lica,
Jakby ujrzał Marka królewica.